Ούβε Τιμ-τι είναι πραγματικά φασισμός; Η οικονομία του Εθνικοσοσιαλισμού

Ποιες είναι οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ Εθνικοσοσιαλισμού και φασισμού; Είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός αντικαπιταλιστικός; Απόσπασμα από το βιβλίο του Γερμανού αναρχικού Ούβε Τιμ «τι είναι πραγματικά ο φασισμός;»

Ο Εθνικοσοσιαλισμός στο σκέλος της οικονομίας δεν έχει την οικονομική οργάνωση του κορπορατιβισμού και αυτή είναι η βασική του διαφορά με τον φασισμό.Εθνικοκοινωνισμός=Εθνικοσοσιαλισμός .

Οι βασικές διαφορές με τον φασισμό βασίζονται σε 3 άξονες :

1) Ο φασισμός είναι το συντεχνιακό κράτος ενώ στον Εθνικοσοσιαλισμό δεν υπάρχει κορπορατισμός εξ ορισμού . Ο Εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται στην ιδιωτική οικονομία, είναι καπιταλιστικός .Υγιής καπιταλισμός που βασίζεται στην πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή .Οι μόνες επιχειρήσεις ιδιωτικές που είχαν πρόβλημα ήταν οι εβραϊκές τις οποίες δεν κρατικοποίησε αλλά «Αριοποίησε»(τις δήμευσε και τις παρέδωσε στους «Άριους» Γερμανούς ιδιώτες και τους Εβραίους τους απέλασε) και οι παρασιτικές (ενεχυροδανειστήρια όπως τα δικά μας του Εβραίου Ρικάρντο, εισπρακτικές εταιρίες φάκτορινγκ, χρηματιστηριακές όπως Hedge Funds ). Ως προς το τελευταίο, ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν ανέχεται εισοδήματα που δεν βγαίνουν από την εργασία.

Όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας άνθισαν σαν το μπουμπούκι . Η συνεργασία των τάξεων δεν επιβάλλεται με το συντεχνιακό σύστημα όπως έκανε ο Μεταξάς, ο Μουσολίνι κτλ αλλά με οικονομικούς τοποτηρητές σε κάθε βιομηχανική περιοχή , με την κατάργηση των απεργιών , με ένα κομματικό στέλεχος στο ΔΣ της κάθε μεγάλης Ανώνυμης Εταιρίας με εποπτικό και μόνο ρόλο , με την παρουσία του «Ενιαίου Γερμανικού Μετώπου Εργασίας»(η μόνη συντεχνία που έκανε διαλύοντας όλα τα συνδικάτα που το καθένα κοιτούσε την πάρτη του και ήταν διεφθαρμένα σαν τα σημερινά ελληνικά και τα ενοποίησε και συγχώνευσε στο Ενιαίο μέτωπο), με συμβούλια επιχειρήσεων .Επιπλέον θεσπίστηκε η υποχρέωση για τις εταιρίες υψηλής κεφαλαιοποίησης ενός μικρού αποθεματικού στα καθαρά κέρδη το οποίο θα πήγαινε σε :

α) επανεπένδυση στην εταιρία με σκοπό τη μεγέθυνση της και οπότε σε νέες προσλήψεις και με αυτόν τον τρόπο εξάλειψε την ανεργία ,

β) σε αυξήσεις μισθών και με αυτόν τον τρόπο αύξησε την παραγωγικότητα του εργαζομένου και το οριακό προϊόν εργασίας γ) σε παραχώρηση μετοχών της ιδίας εταιρίας στους εργαζόμενους ώστε να τους βάλει στην εταιρική φαμίλια και να αυξήσει τη συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία .

Στην πραγματική οικονομία οι ιδιώτες έκαναν ότι γούσταραν και δεν υπήρχαν περιορισμοί . Στις αποφάσεις του corporate management δεν υπήρχαν περιορισμοί. Δεν απέχει δηλαδή από το φιλελεύθερο μοντέλο αλλά δίνει έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις . Ξαναλέω συντεχνιακή οργάνωση της οικονομίας δεν υπάρχει εδώ . Κανένας ξένος επιχειρηματίας δεν είχε πρόβλημα πλην των Εβραίων . Οι Εβραίοι είχαν κυρίως παρασιτικές επιχειρήσεις που δεν ήταν εντάσεως εργασίας αλλά γρήγορου και εύκολου χρήματος (καμπαρέ, χρηματιστηριακές κοράκια, εισπρακτικές κτλ).

Δεν εθνικοποίησε τις ιδιωτικές τράπεζες παρά μόνο την κεντρική τράπεζα .Δεν εφήρμοσε την «κατάργηση της δουλείας του τόκου» του Γκόντφριντ Φέντερ απλά οι τράπεζες πριν χορηγήσουν ένα δάνειο έπρεπε να κοινοποιήσουν τη σύμβαση στην κεντρική τράπεζα και στο υπουργείο οικονομικών για έλεγχο των ρητρών και δη του επιτοκίου (ώστε να μην είναι τοκογλυφικό ). Ο Γκόντφριντ Φέντερ ήταν ο άνθρωπος που επηρέασε τον Αδόλφο στην οικονομία και τον αναφέρει και στο Μάιν Κάμπφ.Όμως από το 1933 που ανέλαβαν οι Εθνικοσοσιαλιστές την εξουσία ο Φέντερ εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο.

Στην αγροτική οικονομία έκανε αντικαπιταλιστική παρέμβαση .Δήμευσε τα τεράστια αγροτεμάχια των φεουδαρχών Γιούνκερς και τα παρέδωσε στους αγρότες .Αυτό ήταν το μόνο σοσιαλιστικό μέτρο απ`όλα τα σημεία που εφαρμόστηκε του προγράμματος του 1920. Ήταν αναγκαίο μέτρο μιας και οι αγρότες ψοφούσαν της πείνας μετά από 13 χρόνια «μνημονίων»(συνθήκη των Βερσαλλιών).

2) Ο φασισμός δεν είναι αντισημιτικός ενώ ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι και με αυτά που βλέπουμε να εξελίσσονται δικαιώνεται απόλυτα . (διαρκείς πόλεμοι στη Μέση Ανατολή υπέρ του Ισραήλ δημιουργώντας μάζες μεταναστών που εισβάλλουν στην Ευρώπη για να ζήσουν, γάμοι ομοφυλοφίλων και gay parade, George Soros και δίκτυο ΜΚΟ , διαίρει και βασίλευε μέσα στις κοινωνίες όπως ΑΝΤΙΦΑ, φεμινισμός ,black live matters κτλ). Ο λόγος που παντού βλέπεις να αφυπνίζεται ο εθνικοσοσιαλισμός και να γίνεται μόδα είναι ότι όλοι αντιλαμβάνονται το σάπιο ρόλο των Εβραίων στις Δυτικές κοινωνίες .Ειδικά οι Αμερικάνοι δεν ανέχονται να ψοφάνε σε πολέμους υπέρ του Ισραήλ και να φορολογούνται αδρά για να συνδράμουν ένα ξένο κράτος .Το κίνημα Εθνικοσοσιαλισμού στις ΗΠΑ είναι τεράστιο λόγω της εβραϊκής πανούκλας και της αλαζονείας που τους διέπει! Ο Μουσολίνι υιοθέτησε τον αντισημιτισμό του Χίτλερ και τους αντισημιτικούς νόμους της Νυρεμβέργης του 1935, ύστερα από παρότρυνση του τελευταίου μετά τη σύναψη του «Άξονος Ρώμης-Βερολίνου» το Σεπτέμβριο του 1936.

3) Επιστημονικός φυλετισμός .Στο φασισμό δεν υπάρχει καθόλου ευγονική και επιστημονικές μελέτες εξευγενισμού και ανάπτυξης της φυλής. Φυλετική ιδεολογία είχε μόνο ο Χίτλερ κατά το μεσοπόλεμο.

Σύμφωνα με τον Robert Paxton- «ανατομία του φασισμού» , όλα τα αντιδραστικά αντισυστημικά κινήματα ξεκινούν με ριζοσπαστικές ρηξικέλευθες αντικαπιταλιστικές ιδέες αλλά όσο αυτά βαίνουν ολοταχώς προς την εξουσία επικρατεί ο «πολιτικός ρεαλισμός». Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση των Εθνικοσοσιαλιστών.Ξεκίνησαν άκρως αντικαπιταλιστικά, όπως όριζε το πρόγραμμα του NSDAP του 1920 με τα 25 σημεία, αλλά κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας να αντικαταστήσουν την αποτελεσματικότητα(efficiency) του ελεύθερου εμπορίου και του καπιταλισμού εν γένει .Περιόρισαν τον αχαλίνωτο καπιταλισμό και εστίασαν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στην πραγματική οικονομία. Ο ισχυρισμός ότι ανάστησαν την οικονομία μονάχα με Κεϋνσιανές μεθόδους αύξησης των δημοσίων δαπανών για τη διεκπεραίωση μεγάλων δημόσιων έργων και προγραμμάτων πολεμικού εξοπλισμού είναι και ψευδής και ημιτελής .Είναι καθαρή προπαγάνδα των κομμουνιστών και των φιλελευθέρων κατά του καθεστώτος του Ράιχ. Δεν πείραξαν την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών και εφάρμοσαν μια λιγότερη αυστηρή εποπτεία στην οικονομική ζωή εν συγκρίσει με οποιοδήποτε άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς του 20ου αιώνα . Εν αντιθέσει με τη φιλελεύθερη δημοκρατία, ο καπιταλισμός εδώ δεν ελέγχει την πολιτική αλλά η πολιτική καθορίζει την οικονομική ζωή του τόπου και η οικονομία δεν είναι το ιδεώδες αλλά το μέσο , το εργαλείο που εξασφαλίζει τους πόρους της εθνικής ολοκλήρωσης.

Υ.Γ. Μερικά σχόλια τα πρόσθεσα εγώ καθώς και 2-3 στοιχεία τα οποία πήρα από το βιβλίο «Η οικονομία στην Νέα Ευρώπη»-εκδόσεων Λόγχη. Το βιβλίο του Γερμανού αναρχικού Ούβε Τιμ είναι διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία .

Υ.Γ.2 : Ο Ούβε Τιμ αναφέρει για το σύστημα τιμών του καπιταλιστικού συστήματος και πόσο αποτελεσματικό(αποτελεσματικότητα κατά το φασίστα οικονομολόγο Vilfreddo Paretto) είναι εν συγκρίσει με τον κεντρικό σχεδιασμό και δη στις κύριες μικροοικονομικές ερωτήσεις : ΤΙ θα παράγουμε, για ΠΟΙΟΝ θα παράγουμε, ΠΩΣ θα το παράξουμε . 

Το σύστημα τιμών δίνει πληροφορίες τόσο ποσοτικές όσο και ποιοτικές , δηλαδή δίνει feedback (αναπληροφόρηση) για το οικονομικό σύστημα εν γένει .Αυτό το κατάλαβαν οι Εθνικοσοσιαλιστές .Είπαμε από τη θεωρία στην πράξη στη μέση υπάρχει η θάλασσα. Όλα τα σφόδρα αντικαπιταλιστικά τσιτάτα της δεκαετίας του `20 πήραν πόδι και επικράτησε ο πολιτικός ρεαλισμός. 

Αν το συνδυάσουμε με το κεφάλαιο του Νίκου Βεργίδη -Χίτλερ και Εθνικοσοσιαλισμός-Η Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, καταλαβαίνει κανείς  γιατί έγιναν οι εκκαθαρίσεις .Αναφέρει ο Βεργίδης : Από το 1930 στα SA παρεισέφρησαν πολλοί κομμουνιστές του «κόκκινου μετώπου» οι οποίοι έβλεπαν ότι δεν υπάρχει προκοπή για σοσιαλιστική επανάσταση με το KPD (το 1933 έπιασε ταβάνι με 16%). Το 1933 τα SA(τάγματα εφόδου) είχαν 4.000.000 μέλη που σε πολύ μεγάλο ποσοστό ήταν κομμουνιστές. 

Επίσης ήταν οι Εθνικομπολσεβίκοι Όττο και Γκρέγκορ Στράσερ (δόγμα φιλοσημιτικό και μπολσεβικικό, ο Στρασερισμός) που μαζί με τον Έρνστ Ρεμ και τα SA πίεζαν προς την κατεύθυνση της «σοσιαλιστικής επανάστασης». Ο Πρέσβης της Αγγλίας Ήντεν διαμήνυσε στον Χίτλερ ότι στην περίπτωση Μπολσεβικοποίησης της γερμανικής οικονομίας οι Άγγλοι θα επιτίθεντο στη Γερμανία γιατί θα το θεωρούσαν ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα της Αγγλίας.

Οπότε ο Χίτλερ δεν θέλησε να ρισκάρει την Εθνικοσοσιαλιστική αναγέννηση με το να προβοκάρει τους συμμάχους της συνθήκης των Βερσαλιών και δη εκείνη την περίοδο που η Γερμανία δεν ήταν εμπόλεμα έτοιμη να αντιμετωπίσει τους Άγγλους .Η κατάληξη είναι γνωστή με την εκκαθάριση του τετραημέρου του 1934. Αυτός ήταν ο λόγος παιδιά που καθάρισε τους αντιφρονούντες ,Αυτοί πίεζαν προς τη σοσιαλιστική επανάσταση . Ο Ούβε τιμ λέει ότι το συνθετικό «σοσιαλισμός» στον Εθνικοσοσιαλισμό παρέμεινε στα χαρτιά και ότι δεν έχει καμία σχέση με το μαρξιστικό σοσιαλισμό . Και πάλι καλά να λέτε !!!!

Κλείνω με μια ρήση του Ούβε Τιμ : Ακόμα οι κομμουνιστές να μας εξηγήσουν και να μας πείσουν γιατί η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών είναι η ρίζα του κακού .Ακόμα να μας εξηγήσουν πως θα γίνει η Οικονομική διεύθυνση των εργοστασίων όταν αυτά θα έχουν «κοινωνικοποιηθεί». Θα ασκήσει management ο «προλετάριος»; 

ο αναρχικός Γερμανός οικονομολόγος Uwe Timm