Το Παραμύθι της Διαφορετικότητας Και Οι Επιδράσεις Της Στην Κοινωνική Συνοχή
Το λεγόμενο "Κοινωνικό Κεφάλαιο" που ακούμε κατά καιρούς τους πολιτικάντηδες να το επικαλούνται δεν είναι τίποτα άλλο από τους θεσμούς αλλά και τα δίκτυα εκείνα,τα οποία ενισχύουν την αμοιβαιότητα και την εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτών μιας κοινωνίας και άρα επιδρούν σημαντικά σε πολλές και διαφορετικές παραμέτρους της κοινωνίας, είτε λέγεται οικονομιά,είτε υγεία,είτε εγκληματικότητα.Με απλά λόγια,είναι ένα σύνολο μη οικονομικών πόρων που διευκολύνει την συνεργασία των ατόμων μεταξύ τους και κατ' επέκταση την επίτευξη του γενικού συμφέροντος της κοινωνίας.Η Παγκόσμια Τράπεζα το ορίζει ως την συνεκτική "κόλλα" που κρατά συγκροτημένες τις κοινωνίες.
Χαρακτηριστικό γνώρισmα αυτού του
Κεφαλαίου,είναι η μεταβλητότητα του κατά την πάροδο των ετών και αυτό διότι
υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι το επηρεάζουν αρνητικά.Η αύξηση των οικονομικών
ανισοτήτων αλλά και η εισροή μεταναστών είναι μερικοί από τους παράγοντες που
οδηγούν στην μείωση αυτού του Κεφαλαίου.Συγκεκριμένα, έχει υποστηριχθεί η άποψη
πως η ύπαρξη πολιτισμικής,αλλά και εθνοτικής ανομοιογένειας σε μια κοινωνιά
(όπως η ελληνική) ,οδηγεί στην αποδυνάμωση των δεσμών που έχουν αναπτυχθεί
μεταξύ των μελών της.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπονόμευση του κράτους
πρόνοιας και στην άμβλυνση των οικονομικών ανισοτήτων.
Κατά τους οικονομολόγους Alesina και Glaeser (Harvard), στην Γηραία Ήπειρο,οι ημέρες του κοινωνικού
κράτους είναι πλέον μετρημένες,από την στιγμή που στην εποχή μας τα διογκούμενα
μεταναστευτικά ρεύματα μεταβάλλουν την δημογραφική σύσταση των ευρωπαικών
κρατών.O
Alesina υποστηρίζει
ότι τα ευρωπαικά συστήματα κοινωνικής προστασίας απειλούνται άμεσα τόσο από την
δημογραφική γήρανση των ευρωπαικών πληθυσμών,όσο και από την εισβολή αλλογενών
μεταναστών
Με το σκεπτικό του παραπάνω
οικονομολόγου τάσσεται σύμφωνος και ο David Goodhart, ο οποίος θεωρεί ότι η σύγκρουση
της "αλληλεγγύης" με την "διαφορετικότητα" θα αποτελέσει
ένα από τα κεντρικά διλήμματα της πολιτικής ζωής των κοινωνιών μας.
Τις καταστάσεις που βιώνουμε αυτή
την εποχή, με μια κοινωνιά πραγματικά να έχει εξαντλήσεις τις αντοχές της,τις
έχει περιγράψει και ο Robert
Putnam.Σύμφωνα
με τα ευρήματα του, όσο πιο εθνολογικά διαφοροποιημένη είναι μια κοινότητα ή κοινωνία,τόσο μικρότερη
εμπιστοσύνη δείχνει το ένα μέλος της στο άλλο,πράγμα που σημαίνει ότι η
κοινωνία εκείνη δεν είναι συνεκτική.Όπως υποστηρίζει ο ίδιος, το
ψευτοιδεολόγημα της πολυπολιτισμικότητας και της "διαφορετικότητας",
είναι μια θεωρητική κατασκευή που στην πράξη δεν έχει
ποτέ εφαρμοσθεί με επιτυχία.
Τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής
(περί Κοινωνικού Κεφαλαίου στις ΗΠΑ) είναι πραγματικά συγκλονιστικά,αφού
αποδεικνύεται ότι υπάρχει αρνητική σχέση μεταξύ της εθνολογικής διαφοροποίησης
και του κοινωνικού κεφαλαίου.Με απλά λόγια όσο μεγαλύτερη είναι η εθνολογική
διαφορά μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας,τόσο περισσότερο μειώνεται η
εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών της.Κατά
τον Putman
η διαφορετικότητα
μειώνει το κοινωνικό κεφάλαιο όχι μόνο μεταξύ των εθνοτικά διαφορετικών μελών( πχ:
Αλλοεθνείς-Έλληνες),αλλά και μεταξύ των
μελών της κάθε ομάδας ξεχωριστά (LGBT Kοινότητα-Ετεροφυλόφιλοι).
Τα συμπεράσματα της μελέτης του Putnam, επιβεβαιώνονται και από τους
καθηγητές Reitz
και Banerjee του Πανεπιστημίου του Τορόντο
και οι οποίοι υποστηρίζουν ότι πως
"η εθνοφυλετική διαφορετικότητα μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς την συνεκτικότητα μιας κοινωνίας με δυο τρόπους":
1.
.Η
φυλετική διαφορετικότητα μπορεί να αποδυναμώσει το αίσθημα "περί
κοινότητας" και με τον τρόπο αυτό να επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα των
ατόμων να συνεργασθούν για την επίτευξη κοινών επιδιώξεων και στόχων
2.
Η
διαφορετικότητα οδηγεί στην ανισότητα και άρα στην αίσθηση δικαιοσύνης μεταξύ
των μελών της
.
Μια ακόμα μελέτη η οποία ρίχνει
φως στα ψεύδη περί πολυπολιτισμικών κοινωνίων και τα οποία καθημερινά μας
πολιορκούν,είναι αυτή του Lazlo Thomay και η οποία βασίστηκε σε
παρατήρηση της εξέλιξης των φυλετικών σχέσεν σε 16 χώρες και σε διαφορετικές
ηπείρους.O
Thomay
κατέληξε στο ότι
"Άνθρωποι διαφορετικών φυλών,εθνικοτήτων,γλωσσών ή πολιτισμών δεν δύνανται
να συζήσουν αρμονικά εντός των ορίων του ίδιου κράτους, εάν η μειονότητα
υπερβεί ένα συγκεκριμένο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού".Το ποσοστό αυτό
μάλιστα, κυμαίνεται σύμφωνα με αυτόν από 1% εως 5% του συνολικού πληθυσμού.
Σύμφωνα με τον ίδιο πάλι, οι
μετανάστες θα πρέπει να γίνονται δεκτοί μόνο εαν τους επιθυμεί ο φιλοξενών
πληθυσμός και μόνο εαν είναι και οι
ίδιοι διατεθειμένοι να ενσωματωθούν.Για αυτό τον λόγο και προτείνει να εμποδίζεται
η δημιουργιά νέων μειονοτήτων,μιας και αυτό επιδράει αρνητικά και εις βάρος της
κοινωνίας υποδοχής.
Επίσης,προκειμένου να επιτευχθεί
μια ποσοστιαία ενσωμάτωση θα πρέπει να μειωθούν όσο το δυνατόν οι μεγαλύτερες
διαφορές που υπάρχουν.Δηλαδή ο μετανάστης,θα πρέπει να μάθει την γλώσσα στην
χώρα υποδοχής,να δείχνει σεβασμό και κατανόηση στις παραδόσεις και αξίες της
πλειονότητας και να μην προσπαθεί να επιβάλλει τις δικές του προτιμήσεις σε
αυτήν.Το πιο σημαντικό και το οποίο ίσως θα έπρεπε να το έχουν λάβει σοβαρά υπόψη
τους,όλοι αυτοί οι μαρξιστόπληκτοι ελληνόφωνοι γραικύλοι του ΣΥΡΙΖΑ,είναι ότι και
να υπάρχει πιθανότητα ενσωμάτωσης αυτών των "ταξικών" αδερφών
τους,αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί αν η μετανάστευση λάβει μαζικές διαστάσεις
σε μεγάλους αριθμούς.
Τέλος, θα πρέπει να γίνει και μια
αναφορά στην μελέτη του Vanhanen
και ο οποίος διεξήγαγε μια αντίστοιχη μελέτη με αυτή που έκανε ο Putman,αλλά σε
μεγαλύτερο δείγμα χωρών.Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ερευνάς του, όσο περισσότερο
διαιρείται ο πληθυσμός σε ξεχωριστές εθνοτικές ομάδες,τόσο περισσότερο θα
διαχέονται με βάση τις εθνολογικές διαρέσεις όλες οι συγκρούσεις των ομάδων
αυτών (πχ: πολιτικές).Εδώ υπάρχει όμως και κάτι που ουδείς τόσα χρόνια έχει
αναφέρει.Η έρευνα του Vanhanen προς
μεγάλη μας χαρά,στεναχωρεί όλους εκείνους που θεωρούν ότι το πολίτευμα είναι
πάνω από την Ελλάδα και όχι το αντίστροφο όπως θα έπρεπε να ισχύει.Έτσι λοιπόν,σύμφωνα
πάλι με αυτή την έρευνα,η δημοκρατία δεν φαίνεται να επαρκεί για να αποτραπούν
οι εθνοτικές συγκρούσεις.παρ' όλο που η ίδια βοηθάει να θεσμοθετηθούν.Επομένως,
η ύπαρξη του κοινοβουλευτισμού,αλλά και το αναλογικό εκλογικό σύστημα δεν
διασφαλίζει σε καμία περίπτωση την αποφυγή τέτοιων συγκρούσεων και επομένως
καταρρέουν και τα επιχειρήματα όσων υπερσπίζονται την τραβελοδημοκρατία που
υφίσταται στην Ελλάδα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι τα παραμύθια
και τα ψέματα στα οποία μας έχουν φλομώσει εδώ και χρόνια οι νεοφιλελεύθεροι
πατριδοκάπηλοι της ΝΔ και οι εθνομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ,περί αρμονικής συμβίωσης
με τους "αδερφούς" λαθρομετανάστες, είναι ένα παραμύθι χωρίς τέλος.Απώτερος
στόχος της πολιτικής τους είναι η δημιουργία πολυφυλετικών κοινωνιών,ώστε να
μην μπορέσουμε ποτέ να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς τους ελληνόφωνους
γραικύλους που έχουν βάλει σκοπό να μας αποκόψουν από οτιδήποτε ελληνικό,στα
πλαίσια πάντα της "πολύχρωμης" κοινωνίας που ευαγγελίζονται.
Δ.Ν για λογαριασμό του Παρατηρητηρίου Ελληνοφώνων Γραικύλων
Πηγές:
- Thomay Laszlo "The Natural Law of Race Relations", Scott-Townsend Washington
- Robert Putman "E Pluribus Unum: Diversity and Community in the Twenty-first Century The 2006 Johan Skytte Prize Lecture
- Vanhanen Tatu "Ethnic Conflicts: Their Biological Roots in Ethnic Nepotism"
- Mίχας Τάκης "Γιατί είναι σημαντικό το Κοινωνικό Κεφάλαιο", Ελευθεροτυπία 8/8/2005
- Γιάννης Η Κολοβός "Πολυπολιτισμικότητα;;; Όχι ευχαριστώ",Εκδόσεις Πελασγός,2011
